ღღبانـــوی تنهـــــاییღღ

★خدایــــا! ... این که میگن تو از رگ گردن به ما نزدیک تری اندازه درک و فهم من نیست ... یه دیقه بیا پایین بغلم کن★

به انگشت اشاره دست راستم، نخ میبندم، یک نخ نچندان نازک یاسی رنگ

تا

یادم نرود

که

دوستت دارم

                     

+نوشته شده در دو شنبه 30 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

اگر من بي وفا بودم ،

پس چرا در گذشته تنها بودم،

بي وفايي مثل تو ،

مرا در دام تنهايي انداخت.

اگر اشکهاي من ظاهري است ،

حرفهاي دلم دروغين است ،

پس چرا بر روي قلبم نوشته که

( لطفا دست نزنيد که اين قلب شکستني است)

تو که با پاهايت بر روي قلبم آمدي و آن را شکستي ،

پس چرا هنوز قلبم به اميد فردا ماندني است .

فردا دلم را به روياها خوش کرده ام ،

رويايي که ديگر تو درون آن نباشي

و هيچ ردپايي را از تو درآنجا نبينم که اگر ببينم آتش ميگيرم ،

براي هميشه از من دور شو که نميخواهم از غصه بودن تو بميرم.

روزي بود روزگاري، تو بودي و من نيز ديوانه تو بودم ،

تو قلبم را شکستي ،

قصه عشق را ناتمام گذاشتي و رفتي ،

قصه را ديگر کسي نخواند ،

تو مرا در قصه جا گذاشتي ،

قصه تمام شد و من نيز از يادت فراموش شدم.

اين ديگر قصه نيست ،

حقيقتيست تلخ ، از آنچه در قلب شکسته ام ميگذرد.

با اين نفرتي که نسبت به تو دارم ،

تا غرورت را بيش از اين نشکسته ام ، قلب هزار رنگت را بردار و از اينجا برو .

اگر من بي وفا بودم ،

اگر برايت کم گذاشتم و عاشقت نبودم ،

پس چرا آن زمان که با تو بودم همه ميگفتند

( ساده بودي که عاشق بودي ، روز و شب اشک ميريختي و ديوانه بودي ، او لايق تو نبود ، تو حتي قلبت را نيز فدايش کردي !)

                       

+نوشته شده در دو شنبه 23 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

                           آهــــــــاي آدمــ ــا،

                                               پـاسُخِ "دوســـــتـــــــ دارَم" 

                                                                             مرســـ ــي نيــستــــــ...!
 

                         


                                       با تو از عــــــشق ميگفتـــ ـــم از پشيمانـــــــي

                                       و از اينكه فرصتــــ ــــي دوباره هستـــــ يا نــ ــه ؟!...

                                       در جوابـــــ صــــ ــدايي بي وقـــــفه مي گفتـــــ:

                                       "دستگـ ـاه مشتركــ مورد نــظر خــاموش مي باشــ ـد!!!"

                        

                                                    مگـــــــر با بــــاد نسبتــ ـــي داري؟...

                                             چقــــدر شيبـــ ـــه تــ ـو يک لحظـــــه آمـــ ـــد 

                                                                مــــرا پيچانـــ ــد

                                                                   و رفتــــــ !!!
 

                     

+نوشته شده در شنبه 21 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

روزهاي بي توبودن
چه آسون از کنارم ميگذرن
مثل يه غم تو روزهاي باروني پاييزي
مثل صداي خش خش برگها زير پام
انگار تو اصلا نبودي
انگار يه خيال بود يه خواب
تو اين سکوت شبهاي بي تو بودن
درد يه عاشق رو فقط ستاره اي ميدونه
که ماهش رفته زير ابرهاي تيره

کي ميدونه وقتي قلب عاشق رو ميشکنن
چي ميتونه مرحم زخماي قلب پاره پارش باشه
حتي اگه اوني که با ديگري رفته
پشيمون برگرده
ديگه از چشم عاشق خسته افتاده…
                                           

+نوشته شده در سه شنبه 17 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

                                       فـ ـاصله يا تـو ... چه فرقـ ـي مي کند ؟
                                       هر دو مرا يــاد يک چيز مي اندازد ....

                                                     تنــ ـهايـ ـي …!

                    


                                    نــيوتــن اگــر جـ ـاذبه را درستــ مي فهـميد

                 معشوقــه اش از درختــــ متـنفر نـ ـبود و در دفـ ـتر خاطراتــش نمي نوشتـــ :

                                  اشــک هاي من هم به زمــين مي افتــاد اما

                                              تـو سيبـــــ را تــرجيح دادی

                     

                                           چــــقدر دلم هوايتـــ را مي کند
                                        حـــالا که ديگــر هــــوايم را نـ ـداري...!

+نوشته شده در سه شنبه 17 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

دلم تنگ است اين شبها يقين دارم که مي داني
صداي غربت من را از احساسم تو مي خواني
شدم از درد تنهايي گلي پژمرده و غمگين
ببار اي ابر پاييزي که دردم را تو مي داني
آري اينجا آخرخط است ديگر راهي نيست …
بايد گذشت از همه چي از همه کس
بايد ترک کرد بايد رفت تا بي نهايت تا بيکرانه ها
تا ناکجاها اما ديگر همسفري نيست
بايد تنها رفت تنها ماند تنهاشد باکسي نخنديد به کسي نخنديد …
شايد آخر راه همين بود ….. شايد هم ما راه گم کرده ايم به هر صورت ديگر تفاوت نمي کند…
چون ديگر بايد پياده شد آري اينجا آخر خط است …
حالمان بد نيست ? غم کم مي خوريم، کم که نه !! هرروز ?کم کم مي خوريم
آب مي خواهم ? سرابم مي دهند . عشق مي ورزم عذابم مي دهند
خود نمي دانم کجا رفتم به خواب از چه بيدارم نکردي ؟ آفتاب !
خنجري بر قلب بيمارم زدند ? بي گناهي بودم و دارم زدند
دشنه اي نامرد بر پشتم نشست ? از غم نامردمي پشتم شکست
سنگ را بستند و سنگ آزاد شد ? يک شبه بيداد آمد و داد شد
عشق ? آخر ريشه زد بر تيشه ام تيشه زد بر ريشه ي انديشه ام
عشق اگر اين است مرتد مي شوم خوب اگر اينست من بد مي شوم
بس اي دل نابساماني بس است . کافرم !!! ديگر مسلماني بس است
در ميان خلق سردر گم شدم عاقبت آلوده ي مردم شدم
بعد از اين با بي کسي خو مي کنم هر چه در دل داشتم رو مي کنم
نيستم از مردم خنجر به دست … بت پرستم ? بت پرستم ? بت پرست
بت پرستم ? بت پرستي کار ماست چشم مستي تحفه ي بازار ماست
درد مي بارد چو لب تر مي کنم طالعم شوم است باور مي کنم
من که با دريا تلاطم مي کنم راه دريا را چرا گم کرده ام ؟
قفل غم بر درب سلولم مزن ! من خودم خوش باورم گولم مزن
من نمي گويم که خاموشم مکن … من نمي گويم فراموشم مکن
من نمي گويم که با من يار باش من نمي گويم مرا غم خوار باش
من نمي گويم دگر گفتن بس است گفتن اما هيچ نشنفتن بس است
روزگارت باد شيرين شاد باش دست کم يک شب تو هم فرهاد باش
آه !!! در شهر شما ياري نبود؟ قصه هايم را خريداري نبود؟
واي!!! رسم شهرتان بيداد بود … شهرتان از خون ما آباد بود
از در و ديوارتان خون مي چکد خون من ? فرهاد ? مجنون مي چکد
خسته ام از قصه هاي شومتان خسته از همدردي مسموم تان
اين همه خنجر دل کس خون نشد ? اين همه ليلي کسي مجنون نشد
آسمان خالي شد از فريادتان بيستون در حسرت فرهادتان
کوه کندن گر نباشد پيشه ام بويي از فرهاد دارد تيشه ام
عشق از من دورو پايم لنگ بود قيمتش بسيار و دستم تنگ بود
گر نرفتم هر دو پايم خسته بود تيشه گر افتاد دستم بسته بود
هيچ کس دست مرا وا کرد؟ نه ! فکر دست تنگ ما را کرد ؟ نه !
هيچ کس از حال ما پرسيد؟ نه ! هيچ کس اندوه ما را ديد ؟ نه !
هيچ کس اشکي براي ما نريخت هرکه با ما بود از ما مي گريخت
چند روزي هست حالم ديدنيست حال من از اين و آن پرسيدنيست
گاه بر روي زمين زل مي زنم گاه بر حافظ تفائل مي زنم
حافظ ديوانه فالم را گرفت يک غزل آمد که حالم را گرفت :
«ما زياران چشم ياري داشتيم خود غلط بود آنچه مي پنداشتيم
 

+نوشته شده در شنبه 14 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

به چه ميخندي تو؟
به مفهوم غم انگيز جدايي؟
به چه چيزي؟
به شکست دل من؟
يا به پيروزي خويش؟
به چه ميخندي؟
به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟
يا نه افسونگري چشمانت که سوخت و مرا خاکستر کرد؟
به چه مي خندي تو؟
به دل ساده ي من مي خندي که دگر تا به ابد به فکر خود نيست؟
خنده دار است بخند...

                                      

+نوشته شده در چهار شنبه 11 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

تو که ميخواستي امروز بروي
پس چرا ديروز با من عهد بستي
تو که ميخواستي امروز مرا تنها بگذاري
پس چرا ديروز مرا عاشق خودت کردي
به يادت هست حرفهاي روز اول آشنايي را
به يادت هست قول و قرارهاي آن روز باراني را
به يادت هست فرياد دوستت دارم را
به يادت هست از اول کوچه دويدن، به شوق در آغوش کشيدن من را
ميگفتي ميخواهم دنيا نباشد اما مرا داشته باشي
يک لحظه نيز نيامده که بدون من نفس کشيده باشي
حالا من هستم و نگاهي خسته ، به چه کسي بگويم دردهاي اين دل شکسته
من که مانده ام در پشت درهاي بسته  ، تو کجايي ، دلت با دلي ديگر در کنار ساحل عشق نشسته
روزهاي تکراري ، گذشت آن لحظه هاي بيقراري
گذشت آن شبهاي پر از گريه و زاري
کمي دلم آرامتر شده
فراموشت نکرده ام ، مدتي قلبم از غمها رها شده
شب هاي تيره و تار من
مدتي بيش نيست که ميگذرد از آن روز پر از غم
به ياد مي آورم حرفهايت را
باز هم گذشته ها ميسوزاند اين دل تنهايم را
از آن روز تا به امروز تنهاي تنها مانده ام
دل به هيچکس ندادم و هنوز با غصه ها مانده ام
نميتوانم فراموشت کنم ، محال است روزي بيايد که يادت نکنم
يا با ديدن عکسهايت گريه نکنم
نميتوانم فراموشت کنم…. نميتوانم فراموشت کنم

+نوشته شده در سه شنبه 10 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

دفتري بود كه گاهی من و تو مي نوشتيم در آن
از غم وشادی و رويا …

ز گلايه هايي كه ز دنيا داشتيم
من نوشتم از تو :
كه اگر با تو قرارم باشد
تا ابد خواب به چشم من بي خواب نخواهد آمد
كه اگر دل به دل من بسپاری 
و اگر همسفر من گردي
من تو را خواهم برد تا فراسوي خيال
تا بدانجا كه تو باشي و من و عشق و خدا!!!
تو نوشتی از من:
من كه تنها بودم با تو شاعر گشتم
با تو گريه كردم
با تو خنديدم و رفتم تا عشق
نازنيم اي يار
من نوشتم هر بار
با تو خوشبخترين انسانم …
ولي افسوس
مدتي هست كه ديگر نه قلم دست تو مانده است و نه من !

 

+نوشته شده در دو شنبه 9 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

                                         تنها گرگها نیستند که لباس میش می پوشند
                            ***   گاهی پرستوها هم لباس مرغ عشق برتن می کنند...  ***
                                                    عاشق که شدی کوچ میکنند

        

+نوشته شده در شنبه 7 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

دست بر شانه هایم میزنی تا "تنهایی" م را بتکانی,

به چه می اندیشی ؟

تکاندن برف از روی شانه آدم برفی...

                                  

+نوشته شده در سه شنبه 3 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا

دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را…

این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی!

باید آدمش پیدا شود!


ادامه مطلب

+نوشته شده در سه شنبه 3 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |

دختر جوانی چند روز قبل از عروسی آبله سختی گرفت و بستری شد. نامزد وی به عیادتش رفت و در میان صحبتهایش از...


ادامه مطلب

+نوشته شده در دو شنبه 2 آبان 1390برچسب:,ساعتتوسط روشنک | |